-
1 zatłu|c
pf (zatłukę, zatłuczesz, zatłucze, zatłukł, zatłukła, zatłukli) Ⅰ vt pot. (zabić) to club- zatłuc żmiję/szczura to club a viper/rat to deathⅡ vi (o sercu, tętnie) to thump Ⅲ zatłuc się 1. (pozabijać się wzajemnie) to batter each other to death- zatłukli się kijami they clubbed each other to death2. (o sercu, tętnie) to thump- serce zatłukło mu się w piersi z trwogi his heart thumped with frightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatłu|c
-
2 wytęp|ić
pf Ⅰ vt 1. (pozabijać) to wipe [sb] out, to wipe out, to exterminate [ludność]; to kill off [zwierzynę, ptactwo, muchy] ⇒ tępić 2. (zlikwidować) [zło, przesądy] to eradicate, to destroy ⇒ tępić Ⅱ wytępić się (wyniszczyć się wzajemnie) to destroy one another ⇒ tępić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytęp|ić
См. также в других словарях:
zatłuc — dk XI, zatłuctłukę, zatłuctłuczesz, zatłuctłucz, zatłuctłukł, zatłuctłukła, zatłuctłukli, zatłuctłuczony, zatłuc tłukłszy 1. pot. «tłukąc zabić; utłuc» Zatłuc żmiję, szczura. ◊ posp. Zatłuc kogoś na śmierć, jak psa «zabić kogoś» 2. rzad. «o sercu … Słownik języka polskiego
wystrzelić — dk VIa, wystrzelićlę, wystrzelićlisz, wystrzelićstrzel, wystrzelićlił, wystrzelićlony wystrzelać ndk a. dk I, wystrzelićam, wystrzelićasz, wystrzelićają, wystrzelićaj, wystrzelićał, wystrzelićany, wystrzeliwać ndk VIIIb, wystrzelićwuję,… … Słownik języka polskiego
wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… … Słownik języka polskiego
wymordować — dk IV, wymordowaćduję, wymordowaćdujesz, wymordowaćduj, wymordowaćował, wymordowaćowany «dokonać zbiorowego mordu; pomordować» Bandyci wymordowali całą rodzinę. wymordować się «wzajemnie się pozabijać; o wielu: zabić się» Wymordowali się w… … Słownik języka polskiego
